23.12.2020

Zapraszamy do kolejnej edycji Akcji „Przyjaciele lasu” organizowanej w Zespole Szkół Agrotechniczno- Ekonomicznych. Po raz pierwszy będzie to akcja on-line objęta honorowym patronatem przez Nadleśnictwo Kolbuszowa w Świerczowie, której celem jest  kształtowanie wrażliwości i szacunku dla ojczystej przyrody oraz postaw właściwego zachowania się w lesie.

„Leśny Patrol” dotyczy działań mających na celu poprawę czystości lasów w swoim otoczeniu. Wystarczy podczas pobytu w lesie zebrać co najmniej  pięć śmieci, zrobić zdjęcie , zachęcić grono znajomych do wzięcia udziału i wysłać zdjęcie do organizatorów.

„Pomagamy przetrwać zimę” dotyczy działań mających na celu dokarmianie ptaków .

Jak dokarmiać?

W ogrodzie możemy postawić karmnik. Musimy jednak pamiętać, żeby usytuowany był w bezpiecznym miejscu, niedostępnym dla kotów. Musi też być regularnie czyszczony.

Karma, jaką możemy do niego sypać, to np.:

- mieszanka nasion: słonecznika, dyni, ogórka, maku, prosa, pszenicy, owsa - powinna przyciągnąć drobne ptaki, takie jak sikorki, gile, wróble,

- kasze,

- owoce: jarzębina, czarny bez, kalina, aronia, głóg, róża, jałowiec - dla jemiołuszek, kosów i dzięciołów,

- kawałki żółtego sera - dla srok, gawronów, sójek,

- tłuszcz (niesolony!), np. słonina - dla sikorek. Kawałki słoniny można też wywiesić na druciku, żeby ptaki mogły je "skubać". W tłuszcz można też zatopić ziarna słonecznika i innych oleistych roślin. Taką mieszankę wkłada się do siateczki (np. po owocach cytrusowych) i zawiesza.

Pokarm można też rzucać bezpośrednio na ziemię, szybciej się na niej jednak psuje i może zostać przykryty przez śnieg, a ptaki są wówczas łatwiejszym "łupem" dla kotów.

Warto też pamiętać, że zwłaszcza podczas silnych mrozów, ptaki mają utrudniony dostęp do wody. Dobrze jest więc wystawiać miseczkę ze świeżą, czystą wodą.

Kaczki i łabędzie dokarmia się gotowanymi warzywami, ziemniakami, burakami pastewnymi i kapustą (oczywiście bez soli!).

Następnie robimy  zdjęcia i wysyłamy do organizatorów.

Wszystkie nadesłane prace wezmą udział w szkolnym konkursie na „Przyjaciela lasu”.

 

     Organizatorzy: nauczyciele przedmiotów przyrodniczych i wychowania fizycznego. 

Regulamin rekrutacji do projektu Europejskie Praktyki Zawodowe
Załącznik - Formularz zgloszeniowy do projektu

Dnia 18 grudnia br. my, czyli  ekonomiści z ZSA- E  w Weryni, uczestniczyliśmy  w wykładach przeprowadzonych przez wykładowców z Uniwersytetu Rzeszowskiego. Zorganizowane były one w ramach projektu pt. ,,Ekonomia i rachunkowość to trafna inwestycja w przyszłość” realizowanego z NBP w ramach edukacji ekonomicznej.  Były to cztery ciekawe  prelekcje online przeprowadzone przez czterech różnych wykładowców.

Pierwszy wykład pt. ,,Budżet domowy w pigułce “ prowadzony został przez mgr Magdalenę Suraj. Był bardzo interesujący, ponieważ prowadząca wprowadziła nas w świat konstruowania budżetu domowego, a przy tym użyła rekwizytów, które ułatwiły nam zrozumienie omawianego zagadnienia. Pokazała nam sposoby oszczędzania, inwestowania, które możemy wykorzystać w swoim życiu. Uświadomiła nam jak ważne jest planowanie, racjonalne gospodarowanie czasem, ale też zarządzanie  środkami finansowymi.

W świat negocjacji wprowadził nas  dr Piotr Cyrek  wystąpieniem: ,,Negocjacje - Czy tylko w biznesie?”. Jak się okazało, jednak nie tylko, bo choć  kojarzą się nam na ogół z wielkim biznesem i rozmowami prowadzonymi za zamkniętymi drzwiami gabinetów olbrzymich korporacji, to nie są one bynajmniej tajemną sztuką  dla każdego zwykłego człowieka. Umiejętność efektywnego negocjowania przydaje się bowiem w niemal każdej sytuacji – częściej niż mogłoby się nam wydawać - o tym przekonywał nas pan doktor.  Zachęcał  również do aktywnego  udziału w wykładzie, przeprowadził z nami oraz panią Ewą Serafin scenki dotyczące przesunięcia kartkówki i zakupu sukienki. Dowiedzieliśmy się, że po zakończonych negocjacjach obydwie strony muszą być przekonane, że coś zyskały. Teraz jesteśmy przekonani, że  w wielu sytuacjach  da się negocjować, trzeba tylko podjąć wyzwanie.   

Kolejna prelekcja  prowadzona była przez dr Annę Mazurkiewicz na temat „Jak skutecznie komunikować własne poglądy w zespole” . Pani doktor uświadomiła nam, że  komunikacja interpersonalna, jako proces przekazywania i otrzymywania informacji
w bezpośrednim kontakcie z inną osobą, ma na celu tworzenie relacji i wzajemnego zrozumienia. Uświadomiła nam jak dużą rolę w porozumiewaniu się odgrywa właściwa  komunikacja  werbalna i niewerbalna czyli  tzw. ,,język ciała” . W sztuce porozumiewania się dużą rolę odgrywa umiejętność słuchania. Dowiedzieliśmy się, że poczucie bezpieczeństwa
i wzajemnego zaufania to absolutny fundament skutecznego komunikowania się. Jesteśmy przekonani teraz, że komunikowanie się jest bardzo  ważną umiejętnością społeczną, którą należy rozwijać i doskonalić.

,,Dylematy ekonomii wobec nowych trendów rozwojowych w gospodarce światowej XXI wieku”  przedstawiła  dr Władysława Jastrzębska. Była to już ostatnia prelekcja  i pomimo tego, że tematyka była ciężka i trudna, pani doktor przedstawiła wszytsko w sposób ciekawy i interesujący. Bardzo skrupulatnie przedstawiła  nam problemy  dzisiejszej ekonomii.

Wykłady zrobiły na nas ogromne wrażenie. Zdobytą wiedzę z pewnością wykorzystamy w przyszłości. Uważamy, że było to bardzo ciekawe doświadczenie. Udział
w prelekcjach  był dla nas  okazją do pogłębiania wiedzy z dziedziny  inwestycji, oszczędzania, negocjacji , komunikacji interpersonalnej, a także  problemów współczesnej  ekonomii. 

Autorzy: Agata Snopek, Gabriela Ofiara, Katarzyna Wachowska

Co można robić na siedząco, na leżąco, w domu, w pociągu czy poczekalni u lekarza. Co nas równocześnie bawi, wzrusza, denerwuje i fascynuje? Odpowiedź na to pytanie może być tylko jedna! To CZYTANIE KSIĄŻEK.  Wszyscy wiemy jakie korzyści przynosi nam czytanie, dlatego w naszej szkole podejmujemy szereg działań promujących czytelnictwo. Ciekawa książka jest dla Czytelnika towarzyszem wieczorów, pocieszycielem, rozproszy smutki, pokaże fascynujący świat i wspaniałych ludzi.

Organizuje co roku Konkursy Czytelnicze dla uczniów naszej szkoły aby zainspirować ich czytelnictwem.  W roku szkolnym uczniowie mieli do przeczytania dwie książki „Wesele”  Stanisława Wyspiańskiego oraz "Szmaragdową Tablicę", której autorką jest Carla Montero

Najbardziej uważnych czytelników wyłonił test, który najlepiej wypełnili:

I miejsce Ewelina Buczek
II miejsce Andżelika Pełka
III miejsce Ewa Rzeszut

Wszystkim uczestnikom gratulujemy i zapraszamy do kolejnych edycji konkursu

Autor: A.Kiwak
21.12.2020

 

Znamy już wyniki Szkolnego Konkursu Języka Angielskiego. Ponad 30 osób ZSA-E w Weryni sprawdziło wczoraj swoją wiedzę z gramatyki, funkcji językowych i słownictwa tego popularnego języka. W związku z przedłużającym się stanem epidemii, konkurs przeprowadzony został w  formie zdalnej i był to  test jednokrotnego wyboru.
Najwyższe wyniki punktowe jakie uzyskali uczniowie w poszczególnych kategoriach to:
 

Klasy I-III  

I miejsce Agata Snopek 
II  miejsce Ewelina Sitarz
III  miejsce Bieleń Anastazja, Klaudia Sitarz
wyróżnienia: Szymon Zieliński, Weronika Fitał, Natalia Puzio

Klasy III-IV
I  miejsce Kinga Śpiewak
II  miejsca Barbara Guzda, Natalia Snopek, Marcelina Ozga
III miejsca Edyta Tylutka i Dominik Czachor

wyróżnienia: Gabriela Drałus, Kinga Kosiorowska.

Serdecznie gratulujemy!

Autor: Katarzyna Wachowska
18.12.2020

Uczniowie z Zespołu Szkół Agrotechniczno-Ekonomicznych w Weryni polecają na nadchodzące Święta coś tradycyjnego i nie tylko. Zapraszamy do zapoznania się z przepisami.

Klasa III w zawodzie technik żywienia i usług gastronomicznych poleca:

 

Tatar śledziowy – czyli śledzie w innej formie

Składniki:
700 g śledzi marynowanych, 700 g ogórków marynowanych, 400 g buraczków konserwowych w postaci całej kulki, 3 cebule, pęczek szczypiorku i pietruszki, ewentualnie jabłko i sok z cytryny.

Sos: sól, pieprz, 4 łyżki śmietany, 4 łyżki musztardy francuskiej, 2 łyżki majonezu i 3 łyżki oleju.

Wykonanie:
Wszystkie składniki drobno posiekać i ułożyć na talerzach w kręgi. Wokół brzegów talerzy – ogórki. Następnie kolejno: buraczki, cebula, śledzie. W środku na śledziach wylać przygotowany sos i posypać pokrojonym szczypiorkiem i pietruszką. Tatar można podać w inny sposób - wszystkie składniki wymieszać i ułożyć na krążkach jabłka skropionego sokiem z cytryny.

Sos francuski
Wykonanie:
2 łyżki musztardy francuskiej, olej, majonez i śmietanę wymieszać. Dodać Doprawić solą i pieprzem.

 

Schab marynowany 

1 kg schabu (zamarynować 3 dni wcześniej), sól peklująca, marynata staropolska, 1 główka czosnku, 2 łyżki oleju, ziele angielskie, liść laurowy, kminek cały.

Wykonanie:
Schab umyć.  Trzy dni przed obróbką cieplną przygotować mieszankę peklującą tzn. w 1 litrze przegotowanej, chłodnej wody rozpuścić sól peklującą i włożyć do niej mięso. Po upływie 3 dni wyjąć z solanki, opłukać w zimnej wodzie, poprzecinać delikatnie, natrzeć olejem, czosnkiem, kminkiem, marynatą, dodać liść, ziele angielskie i piec ok. 1 godziny w temperaturze 160 stopni C z funkcją nasycenia pary.

 

Lekka sałatka z granatem 

Składniki:
sałata lodowa (najlepiej mix sałat z rukolą), szklarniowy ogórek, 1-2 czerwone cebule, rzodkiewki,150 g pomidorków koktajlowych, 1 granat, 400 g filetów z kurczaka, przyprawa gyrosa, 3 łyżki oleju, 200 g jogurtu naturalnego, 6 ząbków czosnku, 4-5 łyżek majonezu, szczypta soli, cukru pieprzu.

Wykonanie:
Mięso umyć, rozbić na płat, doprawić i podsmażyć w całości, ostudzić i pokroić w większą kostkę.
Warzywa i granat umyć, ewentualnie obrać i rozdrobnić.
Ułożyć na półmisku mix sałat, kolorowe warzywa, posypać kurczakiem, dodać sos czosnkowy ( formując tzw. kleksy) i posypać ziarenkami granatu.

 

Cynamonowe kurtosze 

Składniki:

Ciasto :
ok. 1000 gram mąki pszennej, 400 g śmietany 18%, 70 g drożdży świeżych, 8 łyżeczk cukru, 2 jaja, 200 g masła

Posypka : cukier brązowy ok. 4 łyżki, cukier biały ok.4 łyżki, cynamon ok. 2-3 łyżki, cukier wanilinowy ok.2 łyżki
Wykonanie
Ciasto:
Jaja umyć i oddzielić białka od żółtek. Mąkę przesiać, dodać do niej margarynę i dokładnie posiekać. Drożdże wymieszać ze śmietaną  i cukrem i dodać do mąki, a także żółtka. Wszystko jeszcze chwilę posiekać i zagnieść ciasto rękami. Gotowe ciasto odłożyć do wyrośnięcia. Przygotować foremki np. na rurki.

Ciasto partiami rozwałkowywać ciąć paski o szerokości 1-1,5 cm i długości ok. 15 -20 cm. Nawijać na foremki pas ciasta tak, aby jeden brzeg ciasta zachodził na poprzedni. Wierzchnią część posmarować białkiem jaja, następnie obtoczyć w cukrze wymieszanym z cynamonem. Rurki ułożyć na blaszce na stojąco   lub leżąco, zachowując odstępy ok. 4 cm. Piec w gorącym piekarniku na złoty kolor około 20 minut.

Gabrysia i Mateusz z klasy  drugiej polecają miękkie pierniczki

 

Składniki:
5 jajek(3 całe, 2 żółtka), 1kg mąki, 1 szklanka cukru, 1 kostka masła, 1 szklanka miodu, 1 łyżka smalcu, 2 łyżeczki sody, 2 łyżeczki amoniaku, 1 duża przyprawa do pieczenia, 1 szklanka wody

Wykonanie:
Z ½ szklanki cukru zrobić karmel, dodać wodę, miód, tłuszcz (całość wystudzić) 3 całe jajka + 2 żółtka utrzeć z ½ szklanki cukru. Karmel, utarte jajka wymieszać z mąką. Zarobione ciasto włożyć na 2-3 dni do lodówki. Ciasto rozwałkować wykrawać różne kształty ciasteczka. Piec w temperaturze 150°C około 13 minut.

 

Autorzy: Anna Tęcz, B.Sobowska-Rekut
18.12.2020 r.

 

 

Jest nam niezmiernie miło poinformować, iż wytypowaliśmy najlepsze zdjęcia nadesłane w tegorocznej edycji konkursu. Wpłynęło do nas bardzo wiele ciekawych prac, a poziom wykonania był bardzo wysoki. Dlatego też komisja stanęła przed dużym wyzwaniem, jakim było wybranie najlepszych zdjęć. Decyzje członków komisji były różne, każde słuszne. Uczestnicy bowiem stanęli na wysokości zadania i przedstawili tytułową Jesień tak, jak maluje się ona najpiękniej: w barwach złota i purpury, z białym szronem i ciepłymi, nisko ścielącymi się promieniami słońca. Nie zabrakło nieśmiałych kapelusików, wychylających się spod ściółki i odważnie szumiących drzew, łopoczących kolorowymi liśćmi. Podium jednak ma tylko trzy miejsca, za mało by nagrodzić wszystkich uczestników.

Kategoria I – prace uczniów szkół podstawowych

Miejsce I – „Jesień w obiektywie” Jakub Grzesik SP Raniżów
Miejsce II – „Fotografia w barwach jesieni” Grzegorz Wilk SP Domatków
Miejsce III – „Grzybek” Wiktoria Kozak SP Raniżów

Kategoria II – prace uczniów ZSA-E Werynia

Miejsce I – „Walory jesieni” Natalia Preneta IV ez
Miejsce II – „Jesienny poranek w lesie” Kinga Wilczyńska IIItż
Miejsce III – „Oblicza jesieni” Kinga Śpiewak IVae

Wszystkim uczestnikom gratulujemy wykonania pięknych fotografii, a osoby które zajęły podium zapraszamy po odbiór nagród, które czekać będą na Was w sekretariacie szkoły od 18 grudnia od godziny 12:00.

17.12.2020
Autor: Marta Banaś

Do 30 grudnia 2020 r. można składać wnioski o przyznanie pomocy na dofinansowanie kosztów zakupu komputera stacjonarnego lub przenośnego (laptopa) wraz z niezbędnym oprogramowaniem oraz myszą, klawiaturą i ładowarką. Wysokość pomocy wynosi 1500 zł na rodzinę.

Wniosek o przyznanie pomocy należy złożyć do biura powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacja Rolnictwa  właściwego ze względu na miejsce zamieszkania rodzica lub opiekuna.

Więcej szczegółów:
Dofinansowanie zakupu komputera

16.12.2020
Autor: I. Pogoda

Jak odnaleźć radość życia?

Zadowolenia z życia można się nauczyć. Radość to pozytywna, przyjemna emocja, zadowolenie, satysfakcja. Jest często utożsamiana ze szczęściem. Chwilowe odczuwanie szczęścia to właśnie radość. Trwałe szczęście jest z kolei stałym zadowoleniem z życia.

Szczęśliwego człowieka cechuje: samoakceptacja, przyjazny stosunek do świata, niezależność, kreatywność, realistyczne spojrzenie na świat.

Skąd czerpać radość życia?                                 

Aby być szczęśliwszym, wystarczy częściej się uśmiechać. I nie chodzi tu o udawany uśmiech. Warto się też wyprostować, co korzystnie wpłynie na samopoczucie.

Jak czerpać radość z życia?

Codzienna radość życia to nie to samo co nieodczuwanie smutku. Dojrzały człowiek powinien przeżywać całe spektrum emocji od radości do smutku.

Jak odnaleźć radość życia?

Radość z życia to zauważanie wszystkich, nawet drobnych rzeczy, które cieszą. Zwykle nie zwracamy uwagi na niewielkie osiągnięcia, które mogłyby być powodem do satysfakcji. Celebrujemy tylko wielkie sukcesy, więc i radość odczuwamy rzadziej.

Jak przywrócić radość życia?

Przebywanie z przyjaciółmi i bliskimi osobami wzmacnia nasze poczucie zadowolenia z życia. Warto im mówić jak bardzo są dla nas ważni.

Jak odnaleźć sens życia?

Dawanie sprawia więcej radości niż branie. Wystarczy zwyczajnie pytać znajomych, czy nie potrzebują pomocy i POMAGAĆ.

Jak odzyskać radość z życia?

Radość życia może być wynikiem aktywności fizycznej, która pobudza wydzielanie endorfin. Poprawia się wtedy nie tylko nasze samopoczucie, ale i postrzeganie własnej osoby.

Szczególnie skuteczne w wywoływaniu radości jest praktykowanie wdzięczności. Spróbujmy więc wieczorem uzupełniać w myślach, bądź na kartce zdanie:  „Jestem wdzięczna/y za...”.

Radość życia  jest o wiele bardziej zaraźliwa niż smutek. Przebywanie ze szczęśliwymi ludźmi prowadzi do poprawy naszego samopoczucia.

12.12.2020
Zdjęcia: Andżelika Pełka
Autorzy: Iwona Pogoda, SU ZSA-E w Weryni
Źródło: https://dziendobry.tvn.pl/artykuly/zdrowy-styl-zycia/psychologia

,,Kto nie szanuje i nie ceni swojej przeszłości, ten nie jest godzien szacunku, teraźniejszości ani prawa do przyszłości” Józef Piłsudski

W historii naszego kraju jest wiele zdarzeń tragicznych. Konsekwencje niektórych z nich odczuwamy do dziś. Stan wojenny był niewątpliwie takim wydarzeniem, którego negatywne skutki nadal pozostały.

Niedziela 13 grudnia 1981 miała być, jak każda inna. Poranek był mroźny około -10 stopni Celsjusza, spadło trochę śniegu. Dzień był senny raczej ponury. Ludzie mieli w niedzielę trochę odpocząć. Osoby, które włączyły rano radio usłyszały dziwną monotonną muzykę. W niedzielę o godzinie 6 rano w radio zazwyczaj były programy z ludową skoczną melodią, a dopiero o 7 przekazywano informacje z kraju i ze świata, a raczej ze Związku Radzieckiego. Zaskoczenie było olbrzymie, gdy nagle usłyszano i zobaczono w TVP postać gen. Wojciecha Jaruzelskiego, który smętnym, ale stanowczym głosem powiedział „Zwracam się do wszystkich obywateli – nadeszła godzina ciężkiej próby. Próbie tej musimy sprostać, dowieść, że „Polski jesteśmy warci”! Ukonstytuowała się Wojskowa Rada Ocalenia Narodowego [...]. Powodując się nadrzędnym interesem narodowym i powagą historycznej chwili, Rada Państwa [...] wprowadziła z dniem 13 grudnia 1981 roku stan wojenny na obszarze całego kraju”.

Osoby mające telefon nie mogły nigdzie się dodzwonić. Przerwano wszelkie połączenia telefoniczne. Poczta Polska została zmilitaryzowana tzn. pracownicy podlegali ścisłej kontroli, rozmowy telefoniczne odbywały się tylko między wyznaczonymi instytucjami. W większych miastach, zwłaszcza w tych, gdzie były duże zakłady pracy i uczelnie na ulicach pojawiły się czołgi, transportery opancerzone np. w Krakowie. W Nowej Hucie (jest to dzielnica Krakowa) wzdłuż ulic stały całe ciągi samochodów milicyjnych. Nie jeździły żadne autobusy, tramwaje. Zdobycie taksówki graniczyło z cudem. Ludzie zaczęli sobie przekazywać wiadomości, że wielu ich znajomych, którzy działali w NSZZ ,,Solidarności ", w nocy zostało aresztowanych i wywiezionych. Gdzie ........ ? Być może na tzw. ,,białe niedźwiedzie" czyli na wschód do Rosji komunistycznej na Syberię. Wielu ludzi tak myślało, bowiem wśród nas żyli jeszcze ci, którzy w czasie II wojny światowej i po, byli więźniami łagrów na Syberii. Cudem tam przeżyli i wrócili.

Duże strajkujące zakłady zostały otoczone przez oddziały milicji, ZOMO (Zmotoryzowane Odwody Milicji Obywatelskiej). Transportery milicyjne jechały na Śląsk. Studenci strajkujący np. na krakowskich uczelniach rozwiązali strajk, niektórzy najodważniejsi przenieśli się do strajkujących robotników w Hucie. (był to jeden z ówczesnych największych zakładów, w którym pracowało około 20 tys. ludzi).

Na ulicach pojawiły się patrole ZOMO, które kontrolowały przechodzące osoby i nieliczne samochody. Wprowadzono godzinę milicyjną. Przez pierwsze 2 tygodnie obowiązywała ona już od 20:00 do 6 rano. Nie wolno było przemieszczać się bez specjalnego zezwolenia z miasta do miasta np. aby wyjechać do Rzeszowa trzeba było z urzędu gminy uzyskać specjalną przepustkę. W niektórych małych miejscowościach był strach wśród ludzi bowiem mówiono, że ,,chłopów biorą do wojska" . Okazało się szybko, że nie do wojska tylko do Komendy Milicji miały zgłosić się obowiązkowo osoby, które należały do ORMO (Ochotnicze Rezerwy Milicji Obywatelskiej) czyli byli to donosiciele do władzy komunistycznej. ,,Dzięki" stanowi wojennemu ludzie dowiedzieli się, kto w danej wiosce, miasteczku był kapusiem.

Rozpoczęła się bezwzględna wojna ze społeczeństwem brutalne niszczenie wszelkich przejawów niezależnej działalności. Niepewność jutra była olbrzymia. Nie wolno było organizować, żadnych spotkań, protestów. Cenzurowano, czyli kontrolowano nawet prywatne listy. Zmilitaryzowano wszystkie większe zakłady pracy, a pracujących w nich ludzi poddano ostrym rygorom wojskowym. W późniejszych miesiącach ograniczenia stopniowo łagodzono, znoszono. Jednak do końca 1982 roku tysiące ludzi przebywało w ośrodkach internowania. W oficjalnych publikacjach wyszydzano i szkalowano działaczy Solidarności. Cała oficjalna prasa była pod kontrolą komunistycznej partii PZPR. Agenci SB przychodzili do domów w nocy nie tylko aresztowali osoby ale dokonywali bardzo szczegółowej rewizji mieszkania. Po prostu ,,przewracano mieszkanie do góry nogami". W jakim celu? W celu znalezienia np. tzw. ,,bibuły” czyli gazetek, książek z tzw. drugiego obiegu, czyli wydawanych w sposób konspiracyjny, w których krytykowano komunistów.

Niestety represje kończyły się też śmiercią niewinnych ludzi. Ogólną liczbę ofiar (poza osobami, które zginęły w wyniku bezpośrednich akcji ZOMO i wojska, odcięcia telefonów, zablokowania transportu i bałaganu wywołanego przez komisarzy wojskowych) ocenia się na kilkaset osób. Do dnia dzisiejszego nie ma kompletnej listy ofiar. Zbrodniarze i kaci nie zostali nigdy ukarani.
Stan wojenny zagroził bezpieczeństwu całego społeczeństwa.

Władza komunistyczna ponosi bowiem odpowiedzialność za strzelanie do górników z kopali „Wujek”, dała przyzwolenie na stosowanie brutalności. Przykładem jest śmierć młodego licealisty Grzegorza Przemyka. Do dziś sprawcy jego śmierci nie ponieśli żadnej kary.

12 maja 1983 r. 19-letni Grzegorz Przemyk, został zatrzymany przez funkcjonariuszy MO. Był synem opozycyjnej poetki Barbary Sadowskiej, z kolegą świętował egzamin na Placu Zamkowym w Warszawie. Został zatrzymany i przewieziony na komisariat. W komisariacie dostał ponad 40 ciosów pałkami w barki i plecy oraz kilkanaście ciosów łokciem lub pięścią w brzuch. Przewieziony do szpitala, zmarł po dwóch dniach. Jego pogrzeb stał się wielką manifestacją przeciw władzom. Zastraszano świadków, fałszowano wyniki śledztwa, aż w końcu winę próbowano zrzucić na sanitariuszy, którzy udzielali Przemykowi pomocy. W aktach sprawy zachowała się notatka ówczesnego szefa MSW gen. Czesława Kiszczaka: "Ma być tylko jedna wersja śledztwa - sanitariusze". Winni śmierci młodego Przemyka nigdy nie zostali ukarani.

Pierwszą śmiertelną ofiarą stanu wojennego był  20-letni Antoni Browarczyk, który zginął od kuli w czasie demonstracji w Gdańsku w pierwszych dniach stanu wojennego. 17 grudnia 1981 roku, wracając z praktyk szkolnych, przyłączył się w Śródmieściu do demonstracji przeciw wprowadzeniu stanu wojennego. W pobliżu przystanku tramwajowego przy Bramie Wyżynnej otrzymał bezpośredni śmiertelny postrzał w głowę z pistoletu maszynowego. Według ekspertyz balistycznych strzelający milicjant musiał stać niedaleko przed wejściem do gmachu Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Gdańsku. Antoni Browarczyk zmarł, nie odzyskawszy przytomności, 23 grudnia 1981 roku. Śledztwo w sprawie jego śmierci umorzono trzy razy z powodu niewykrycia sprawców.

Emil Barchanski - najmłodsza ofiara stanu wojennego. Miał 17 lat. Jego śmierć w czerwcu 1982 r. to jedna z tajemnic stanu wojennego i końcowego okresu władzy komunistycznej w Polsce. Sprawców nie wykryto.

W naszej szkole w styczniu 1982 roku uczeń Józef Bandura za zerwanie plakatu o stanie wojennym został tymczasowo aresztowany i skazany na karę 1 miesiąca aresztu. Prokurator żądał kary 5 lat więzienia. Dzięki poręczeniu dyrektora szkoły powrócił do nauki.

Polscy patrioci nie poddali się reżimowi. Organizowali w rocznice świąt narodowych liczne protesty mimo, że zawsze kończyły się pobiciem protestujących przez ZOMO. W kościołach odprawiano msze w intencji ojczyzny. Księża mówili patriotyczne kazania dające nadzieję i inspirację do działania i nie poddawania się. Udzielali schronienia wielu opozycjonistom z Solidarności. Niestety też ponosili najwyższą ofiarę czyli śmierć np. ksiądz Jerzy Popiełuszko, ks. Stefan Niedzielak i inni.

Stan wojenny został zniesiony 22 lipca 1983 r. w rzeczywistości trwał do końca lat 80-tych. Wprawdzie wiele osób wypuszczono z więzień, ale w różny sposób byli oni szykanowani, nachodzeni przez SB. Rodziny ich miały wielkie trudności. Nadal z rąk tzw. „nieznanych sprawców” ginęli ludzie opozycji. Stan wojenny wstrzymał rozwój gospodarczy. Polska zatrzymała się w rozwoju technologicznym. Komuniści robili wszystko aby nie doszło do odrodzenia NSZZ ,,Solidarności”. Chcieli stłumić ten wielki ruch społeczny, który zagrażał ich bytowi. Minęło już prawie 40 lat, ale wiele spraw nie zostało wyjaśnionych i chyba nigdy nie będzie. Główni sprawcy stanu wojennego czyli W. Jaruzelski, Cz. Kiszczak już nie żyją.

Nie byli nigdy osądzeni, a nawet W. Jaruzelskiego pochowano z honorami wojskowymi. Niestety wielu Polaków uważa, że Jaruzelski postąpił słusznie wprowadzając stan wojenny. Zazwyczaj są to osoby, (i ich dzieci lub wnuki), które wtedy były w ZOMO, lub innych organach represji. I mają się całkiem dobrze.

Żyją nadal wśród nas skromni cisi Polacy, którzy mieli wielką odwagę aby stanąć z gołymi rękami przeciw strasznemu reżimowi komunistycznemu. Zarówno pierwsi - zwolennicy reżimu, jak i drudzy - ofiary żyją wśród nas. Niestety zazwyczaj o nich niewiele wiemy.

Za rok będziemy obchodzić okrągłą 40 rocznicę stanu wojennego, może warto by było dowiedzieć się więcej od naszych bliskich, starszych osób o tamtych trudnych 10 latach czyli od 1980- 1990 r.

Jak mówił wielki Polak Jan Paweł II ,,Polsko umiej być wdzięczna”!. Powinniśmy być wdzięczni bohaterom sprzed niemal 40 laty, bowiem dzięki im, mamy dziś wolność i niezależność .

Autorzy: B.Bogdanowska_Olszówka, B.Sobowska-Rekut

opracowano na podstawie: www.dzieje.pl, www.rp.pl, www.ipn.gov.pl, ,,Serwis informacyjny, dwutygodnik NSZZ ,,Solidarność” Regionu Rzeszowskiego - Rzeszów  2006, Stanisław Olszówka ,,Powrócisz tu” Werynia, 2016, zbiory własne

 

11.12.2020
Autorzy: Uczestnicy projektu Food Redefined

Olimpiada Wiedzy Ekonomicznej jest organizowana przez Polskie Towarzystwo Ekonomiczne od 1987 r. Olimpiada Wiedzy Ekonomicznej jest jednym z najważniejszych przedsięwzięć edukacyjnych, których celem jest inwestowanie w kapitał ludzki, stanowiący podstawowy czynnik rozwoju gospodarczego i postępu społecznego.

Celami OWE są:

• pobudzanie i rozwijanie zainteresowań młodzieży problematyką społeczno-ekonomiczną oraz kierunkami rozwoju Polski na tle gospodarki światowej,
• propagowanie kultury ekonomicznej i zasad racjonalnego gospodarowania,
• upowszechnianie nowoczesnej wiedzy ekonomicznej,
• wyłanianie i wspieranie rozwoju najbardziej utalentowanej młodzieży oraz zachęcanie jej do podejmowania studiów wyższych.

Znajomość podstawowych praw i kategorii ekonomicznych, jak również procesów i mechanizmów występujących w gospodarce jest przydatna każdemu przy podejmowaniu wielu decyzji, zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.

11 grudnia 2020 r. w szkolnych eliminacjach on-line weźmie udział 11-stu uczniów kształcących się w zawodzie technik ekonomista. Organizatorom, zależy na  upowszechnianiu  wiedzy ekonomicznej  co sprzyja szeroko rozumianej przedsiębiorczości młodego pokolenia.

Życzymy powodzenia!

Autorzy: Ewa Serafin, Beata Bryk

W Zespole Szkół Agrotechniczno-Ekonomicznych wspólnie z młodzieżą wdrażamy szeroko pojętą edukację ekologiczną wśród społeczności szkolnej o charakterze środowiskowym i nie tylko. Chcemy, aby ta edukacja wpływała na poziom świadomości i kultury ekologicznej  młodzieży i lokalnego społeczeństwa. Podejmując różnorodne formy działań proekologicznych na terenie szkoły i powiatu pragniemy zaszczepić we wszystkich te idee. Uświadamiamy młodym ludziom, że człowiek powinien być mądrym gospodarzem Ziemi i umieć racjonalnie korzystać z jej zasobów, bez naruszania równowagi w przyrodzie. Edukacja ekologiczna w szkole to nie jest recepta na lepszy, czysty i bezpieczny świat. To raczej stwarzanie takich sytuacji, w których młodzież samodzielnie dochodzi do określonych prawd, zasad oraz własnych refleksji nad stosunkiem do przyrody. Nie ograniczamy się jedynie do przekazywania wiadomości niezbędnych do zrozumienia, jak funkcjonuje świat przyrody ożywionej i nieożywionej lecz wdrażamy młodzież  do aktywnego działania na rzecz ochrony i regeneracji środowiska.

7 grudnia zostały ogłoszone wyniki XV Powiatowego Konkursu Wiedzy o Ochronie Przyrody na Terenie Powiatu Kolbuszowskiego, objętego honorowym patronatem przez Starostę Kolbuszowskiego i Nadleśniczego Nadleśnictwa Kolbuszowa dla uczniów szkół podstawowych i ponadpodstawowych powiatu kolbuszowskiego.  

Laureatką konkursu została Kinga Margańska z kl. III technikum architektury krajobrazu, trzecie miejsce zajął Konrad Świątek z technikum ekonomicznego.

Gratulujemy sukcesu, a całą społeczność szkolną zachęcamy do zapoznania się ze „Zrównoważoną ochroną przyrody na terenie Powiatu Kolbuszowskiego” w wykonaniu uczniów: Kingi Margańskiej, Konrada świątka, Kamila Krupy, Izabeli Rębisz i Natalii Wit.

Warto w tym miejscu przytoczyć słowa wielkiego miłośnika i bacznego obserwatora przyrody, poety księdza Jana Twardowskiego:

„Człowiek żyjący blisko przyrody jest człowiekiem ciekawszym, głębszym, z którym łatwiej się porozumieć, bo jest w nim mniej abstrakcji, dużo zdrowej wrażliwości(…). Myślę, że przez to jest bardzo blisko ludzi”.

Wszyscy znamy Świętego Mikołaja jako bajkową postać-brzuchatego dziadka w czerwonym kubraku, z wielką siwą brodą i workiem pełnym prezentów. W okresie Świąt Bożego Narodzenia wraz z grupą elfów, rozwozi dzieciom prezenty saniami ciągniętymi przez zaprzęg reniferów. W świadomości wielu osób postać biskupa stała się symbolem Gwiazdki. Jednak obchodząc 6 grudnia jego wspomnienie, chcemy przypomnieć sobie, że Święty Mikołaj to postać autentyczna.

Urodził się około 270 roku w mieście Patara w Licji (dziś na terenie Turcji). Od dziecka wyróżniał się nie tylko pobożnością, ale także wrażliwością na biedę i niedolę bliźnich. Po śmierci rodziców chętnie dzielił się swoim znacznym majątkiem z potrzebującymi. I choć cuda które czynił, przysparzały mu wielkiej chwały, on zawsze skromny, nie chwalący się tym co czynił dla drugich, zawsze działał z ukrycia. Został biskupem Miry (obecnie Demre) w Licji i podbił serca wiernych nie tylko gorliwością pasterską, ale także troskliwością.

Kiedy cesarz Konstantyn I Wielki skazał trzech młodzieńców z Miry na karę śmierci za drobne wykroczenie, św. Mikołaj udał się osobiście do Konstantynopola, by uprosić dla swoich wiernych ułaskawienie. Kiedy indziej swoją modlitwą uratował rybaków w czasie sztormu. W czasie zarazy, jaka nawiedziła także jego strony, usługiwał chorym z narażeniem własnego życia. Podanie głosi, że św. Mikołaj wskrzesił trzech ludzi zamordowanych przez hotelarza za to, że nie mogli mu zapłacić. Znana jest historia o trzech niesprawiedliwie uwięzionych oficerach uwolnionych za jego wstawiennictwem.

Święty Mikołaj po długich latach błogosławionych działań odszedł do Pana po wieczną nagrodę 6 grudnia 345 lub 352 roku. Jego ciało pochowano w Mirze, skąd ponad tysiąc lat później przewieziono je do Bari – włoskiego miasta w południowych Włoszech. Grobowiec umieszczono w bazylice wystawionej ku jego czci, a poświęcił go papież Urban II. Dobroć biskupa przetrwała w pamięci ludzi, o czym świadczy zwyczaj przebierania się za św. Mikołaja i rozdawania dzieciom, znajomym , najbliższym prezentów. W Polsce dzień Świętego Mikołaja obchodzony jest tradycyjnie 6 grudnia, jako wspomnienie Świętego Mikołaja – biskupa Miry.

Pomyśl co już dziś możesz dobrego zrobić dla innych podpowiem ci:

1. Zacznij szanować drugiego człowieka
2. Poświęć bliskim swój czas
3. Nie przejmuj się bzdurami
4. Zacznij szczerze się uśmiechać
5. Napełnij serce miłością i podziel się nią
6. A jeśli coś idzie nie tak zacznij znowu od punktu 1

Autor: ks. P.Pratko

 

 

05.12.2020