W każdy piątek Wielkiego Postu, bądź w inne dni tygodnia w naszych kościołach odbywa się nabożeństwo drogi krzyżowej, które ma niezwykłą moc, swój klimat i przesłanie. Skąd wzięło się to nabożeństwo, kto jest jego autorem, gdzie miało swój początek, ile jest w nim stacji?

Tradycja odprawiania Drogi Krzyżowej powstała w Jerozolimie. Na jej powstanie niewątpliwie wpłynął fakt odnalezienia krzyża świętego. Pielgrzymki wiernych do Jerozolimy jako miejsca związanego z życiem i śmiercią Chrystusa oraz pragnienie odtworzenia Męki Chrystusa dla tych, którzy nie mogli pielgrzymować do Jerozolimy dały temu początek. W średniowieczu rozpowszechnili ją bracia franciszkanie, którzy oprowadzając pątników, zatrzymywali się przy stacjach przedstawiających historię śmierci Jezusa.

Jako pierwszy 14 stacji wprowadził w 1741 roku św. Leonard z Porto Maurizio, który też za zgodą papieża Benedykta XIV założył Drogę Krzyżową w rzymskim Koloseum. Papież ten w tym samym roku wydał specjalne Breve, na mocy którego stacje Drogi Krzyżowej zaczęto erygować w kościołach parafialnych św. Leonard osobiście erygował 571 Dróg Krzyżowych w kościołach na terenie Itali. Nabożeństwo to szczególnie rozwinęło się w Holandii i Włoszech, praktykowało go wielu świętych. Św. Jan Paweł II odprawiał Drogę Krzyżową w każdy piątek przez cały rok i codziennie w Wielkim Poście.

W kościołach katolickich Droga Krzyżowa oznaczona jest 14 krzyżami, rozmieszczonymi najczęściej na ścianach bocznych świątyni, dodatkowo może być przedstawiona w obrazach lub rzeźbach. Stacje Drogi Krzyżowej to nie tylko odtworzenie wydarzeń z ostatnich dni Chrystusa. Mają one swą bogatą symbolikę. Dla katolików są również podstawą rozważań medytacyjnych.

Stacje Drogi Krzyżowej umieszczane są także na plenerowych kalwariach, na które składają się zespoły kościołów lub kaplic, symbolizujących stacje Męki Pańskiej (często jest ich więcej, niż 14). Zakładane są zazwyczaj na wzgórzach, tak by przypominały swym położeniem wzgórza Jerozolimy.

Nową formą odprawiania Drogi Krzyżowej w Polsce, powstałą w XXI w., jest Ekstremalna Droga Krzyżowa, która  z roku na rok zyskuje coraz większą popularność.

Może taka forma modlitwy jest najlepsza dla Ciebie, nie dowiesz się dopóki nie spróbujesz. Pamiętaj, że każda modlitwa idzie do Boga i do Niego nas zbliża. Otwórz się.

Autor: ks. Paweł Pratko

Zaczynamy od nowa. Po raz drugi nasza szkoła bierze udział w ogólnopolskim projekcie  edukacyjnym organizowanym przez Fundację Banku Ochrony Środowiska z myślą o zachowaniu różnorodności biologicznej Polski i zdrowiu społeczeństwa.

Naszym zadaniem jako uczestników projektu jest założenie na terenie szkoły mini sadu - w tym roku czereśniowego. Będziemy na bieżąco informować  Was o efektach pracy, a zarazem o satysfakcji  jaką czujemy biorąc udział w tym przedsięwzięciu. Pewnie nie będzie łatwo ale nie poddamy się i tak jak w ubiegłej edycji zasadzimy nasz mini sad.

Autorzy: Zespół Projektowy CZEREŚNIOWE LOVE

Technik architektury krajobrazu to zawód dla osób o wielu umiejętnościach. Podążając za panującymi obecnie trendami klasy II i III postanowiły wykonać betonowe donice, doskonale wpisujące się w nowoczesne wnętrza. Jak wyszły? Zobaczcie sami!

Autor: Marta Banaś

Gdy kończysz szkołę podstawową, to masz trzy opcje do wyboru. W Polsce dzisiejsza młodzież najczęściej wybiera technikum lub szkołę branżową. Skończyły się lata kiedy to licea ogólnokształcące były oblegane przez chętnych. Technika i szkoły branżowe to szkoły dające zawód, ale nie zawodzące młodych ludzi. Do niedawna szkoły zawodowe postrzegane były jako te, do których trafia tzw. trudna młodzież lub uczniowie, którzy uczyć się nie lubią i nie chcą. Jednym słowem ci, którzy nie radzą sobie z nauką. Takie postrzeganie tego typu szkół było powszechne. Po reformie oświaty szkoła branżowa jest 3 letnia i po jej ukończeniu absolwenci mogą pójść do branżowej szkoły drugiego stopnia. Technika stały się 5 letnie. To między innymi dlatego, do niedawna kształcenie zawodowe wybierał bardzo mały odsetek absolwentów, że nauka w technikum trwała 4 lata, a w szkole zawodowej 3. Różnica była niewielka, większość uczniów chcących zdobyć konkretny zawód uważało, że lepiej poświęcić dodatkowy rok i zyskać stopień technika. Rzadko słyszy się już słowo ,,zawodówka”, a częściej mówi się o szkole branżowej I stopnia, czyli tej do której trafiają absolwenci szkół podstawowych, którzy mają sprecyzowane plany zawodowe, bądź nie są gotowi na podejmowanie wysiłku nauki przedmiotów ogólnokształcących. Nie oznacza to jednak, że w trakcie nauki nie mogą się im zmienić poglądy na uczenie się wszystkiego. Po ukończeniu branżowej szkoły I stopnia i zdaniu egzaminu z jednej kwalifikacji absolwent uzyska dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe, a także otrzyma wykształcenie zasadnicze branżowe. Jest gotowy do wejścia na rynek pracy. Może także kontynuować naukę w dwuletniej szkole branżowej II stopnia. Wtedy jego łączny czas nauki to 5 lat, czyli tyle co w technikum! Dopiero szkoła branżowa II stopnia pozwoli uzyskać tytuł technika. Wprowadzenie 2-letniej branżowej szkoły II stopnia zapewniło drożność kształcenia zawodowego w systemie szkolnym. Szkoła drugiego stopnia, czyli po 5 latach nauki, pozwoli podjąć studia, tak jak absolwent technikum i liceum. Utworzenie branżowej szkoły II stopnia dla absolwentów szkoły I stopnia umożliwia, bez przerywania nauki, przygotowanie się do egzaminu maturalnego. Osoby dorosłe będą mogły kontynuować naukę w szkołach dla dorosłych, na kwalifikacyjnych kursach zawodowych lub potwierdzić poziom wykształcenia i kwalifikacji zawodowych w drodze egzaminów eksternistycznych. W szkołach branżowych można przygotować się bardzo dobrze do pracy w wybranym zawodzie, w krótkim czasie, bowiem są one w większości wyposażone w nowoczesny, profesjonalny sprzęt do praktycznej nauki zawodu. Szkoły te funkcjonują razem z technikami. Uczniów obu typów szkół uczą ci sami nauczyciele, panuje to samo podejście do nauczania zawodowego. Jest ta sama baza edukacyjna i takie same warsztaty. Różnica z nauką w technikum ogranicza się do zdobycia jednej a nie dwóch jak w technikach kwalifikacji w zawodzie. Nieprawdą jest, że szkoły uczące zawodu wybiera młodzież mniej uzdolniona. Żeby zostać absolwentem technikum z maturą trzeba wykazać się o wiele większą determinacją i zdecydowanie większą uniwersalnością. Aby zdać identyczna maturę w technikum i liceum i wystarczy 30% możliwych do zdobycia punktów na wszystkich obowiązkowych przedmiotach na poziomie podstawowym. Absolwent technikum dodatkowo zdaje dwa egzaminy pisemne i dwa egzaminy praktyczne z zakresu wiedzy i umiejętności zawodowych; aby zdać egzamin pisemny potrzeba 50% możliwych punktów a egzamin praktyczny potrzeba aż 75% punktów. Egzamin potwierdzający kwalifikacje w zawodzie dla uczniów szkoły branżowej przebiega analogicznie jak egzamin z tej samej kwalifikacji w zawodzie nauczanym w technikum. Wynika z tego że, absolwent szkoły zawodowej może i umie zdecydowanie więcej! https://doradztwo.ore.edu.pl/sciezka-ksztalcenia/ Z kolei liceum jest 4 letnie, co pozwala na lepsze przygotowanie się do studiów wyższych, a jednocześnie jest czas na podjęcie decyzji co do dalszej swojej przyszłości. W tym systemie kształciło się najwięcej humanistów, którzy po ukończeniu studiów zwyczajnie nie mogli znaleźć swojej pracy. Jeżeli decydujesz się na liceum ogólnokształcące, a jednak nie będziesz kontynuował swojej edukacji na wyższej uczelni, będziesz miał wykształcenie średnie, lecz bez zawodu. W konsekwencji i tak czeka cię przyuczenie do zawodu albo kursy zawodowe. Inaczej, bez kwalifikacji, nie masz większych szans na odniesienie większego sukcesu na rynku zatrudnienia.

Autor: Stanisław Olszówka

Każdy z nas pamięta środę 11 marca 2020 roku, kiedy to przyszliśmy normalnie do szkoły. Była wtedy już połowa tygodnia i wszyscy z nas myśleli o zbliżającym się weekendzie, ale nikt nie spodziewał się takiego obrotu spraw. Podczas specjalnej konferencji, która odbyła się tego pamiętnego dnia, premier Polski, Mateusz Morawiecki poinformował, że szkoły, przedszkola i uczelnie na terenie całej Polski będą zamknięte. Z jednej strony każdy cieszył się na myśl o czasie wolnym od szkoły, a z drugiej był strach co będzie dalej. Dla każdego z nas była to niecodzienna sytuacja. Zarówno dla uczniów, nauczycieli jak i rodziców. A teraz? Teraz mija już prawie rok od tych wydarzeń. Zdążyliśmy się wiele nauczyć, wyciągnąć wiele wniosków, ale nadal wiele jest nam nieznane. 

Pandemia nie przeszkadza nam w realizowaniu podstawy programowej. Mimo tego, że nie siedzimy w szkolnej ławce to cały czas przerabiamy nowy materiał. Szczególnie ciekawe są dla nas lekcje języka polskiego. Mamy świadomość, że przeniesienie lekcji języka ojczystego ze stacjonarnej pracowni do przestrzeni wirtualnej na pewno nie jest ,, bułką z masłem’’. Nasi nauczyciele podołali zadaniu wykazując się niezwykłą kreatywnością i zaradnością pomimo tak trudnego czasu
w jakim przyszło nam żyć. 

Omawiamy nieznane nam wcześniej lektury, obrazy i inne arcydzieła wybitnych twórców. Chociaż nastał tak ciężki okres w naszym życiu, nie poddajemy się i działamy ze zdwojoną siłą. Uczymy się pilnie i sumiennie, aby nie zostać w tyle. Przeziębienie nie jest nam już groźne, ponieważ i tak nie musimy wychodzić z domu. Możemy uczyć się w formie internetowej pijąc ciepłą herbatkę pod kocykiem. 

Na lekcjach języka polskiego odbywających się w formie online mamy możliwość rozwijania nowych pasji i poszerzania tych, które już posiadamy. Wykazujemy się niezwykłą inteligencją i pomysłowością. Umiemy sobie poradzić z problemami technicznymi i nie tylko. Brak prądu czy chwilowa awaria Internetu nam nie przeszkadza, ponieważ nasza pani profesor jest bardzo wyrozumiała. Wszyscy wierzymy, że ta forma jest dla nas jak najbardziej owocna więc chętnie
i z zaangażowaniem udzielamy się na lekcjach. Staramy się, aby to wyzwanie nas nie przerosło tylko wiele nauczyło i doświadczyło w nowe wrażenia. Mamy możliwość korzystania z wielu pomocy dydaktycznych, a także nasi nauczyciele służą nam pomocną radą. Zawsze chętnie pomagają i naprowadzają na dobry tok myślenia. 

W realizowaniu materiału pomaga nam również szkolna biblioteka, która jest czynna cały czas oraz biblioteka online. Każdy uczeń ma możliwość wypożyczenia książki jakiej tylko chce czy to lektury lub innej bez wychodzenia z domu. Jest to niezwykle wygodne i pomocne. Biblioteka posiada ogromną bazę książek, każdy ma możliwość znalezienia czegoś dla siebie, od romantycznych powieści wzruszających do łez aż po przerażające horrory. 

Pomimo pandemii nadal organizowane są liczne konkursy, w których uczniowie mogą sprawdzić swoją wiedzę i umiejętności oraz zmierzyć się z innymi. Obecnie trwa konkurs ,,Podróż w przyszłość”, do którego wzięcia udziału serdecznie zapraszamy wszystkich uczniów.

Na lekcjach języka polskiego testy i sprawdziany organizowane są w formie online. Jest to bardzo wygodna forma zarówno dla nauczycieli jak i dla nas. Możemy korzystać z e-podręczników oraz biblioteki internetowej. Gdy omawiamy lektury także oglądamy filmy związane z ich tematyką. Bardzo to nam pomaga w nauce, a swoją wiedzę przedstawiamy w prezentacjach multimedialnych. 

Nasza szkoła fantastycznie prowadzi szkolną stronę internetową, z której można dowiedzieć się wiele nowych i interesujących rzeczy. Publikuje na bieżąco nowe artykuły oraz zagłębia nas w tematykę nowo organizowanych konkursów. Szkoła posiada także nowoczesną platformę Librus, która znacznie pomaga nam
w skontaktowaniu się z nauczycielami w razie pytań, a Ci chętnie służą pomocą. 

Staramy się, aby lekcje prowadzone w obecny sposób były fajne i oryginalne. Testujemy nowe i wcześniej nam nieznane formy nauczania. Udzielamy się pokazując na wizji i prowadząc ciekawe, a czasami nawet burzliwe wymiany zdań przez mikrofony. Ale na pochwałę zasługują nasi nauczyciele, którzy świetnie odnaleźli się w domowym nauczaniu, wykorzystując nowoczesne programy i aplikacje. 

Fizycznie jesteśmy od siebie oddaleni, ale pozostajemy ze sobą w kontakcie, troszcząc się o siebie, wierząc, że obecne okoliczności stanowią szansę dla każdego z nas na zdobycie nowych umiejętności. Stosując się do podanych zaleceń, z nadzieją patrzymy w przyszłość czekając na spotkanie w szkolnych murach. 

Wszyscy tęsknimy za normalnym szkolnym życiem, ale uważamy, że takie nauczanie przejdzie do historii, a na stare lata będziemy je miło wspominać. 

Wykonały: Kinga Margańska, Natalia Snopek, Andżelika Pełka, Ewa Rzeszut
Sprawdziła i poprawiła Katarzyna Wachowska

Na lekcjach u Pani Katarzyny Wachowskiej uczniowie nie mogą narzekać na brak adrenaliny lub nudę, tak też było w ubiegły piątek. Ekonomiści, architekci i żywieniowcy z klasy trzeciej technikum na lekcji języka angielskiego mieli okazję rozmowy z osobą anglojęzyczną.  Nasza pani zaskoczyła nas właśnie taką niespodzianką, z której mogliśmy się wiele nauczyć.

W trakcie zajęć mieliśmy możliwość dowiedzieć się dużo o Wielkiej Brytanii i zapytać
o wiele rzeczy. Bardzo chętnie zadawaliśmy pytania, gdyż ciekawiło nas to jak wygląda taka zwyczajna Anglia, życie w niej czy też sami ludzie. Nasz gość opowiedział nam również
o swojej pracy i o zasadach, jakie tam panują. Śmiechu nie brakowało, bo nasz gość okazał się człowiekiem z ogromnym poczuciem angielskiego humoru.

Poznaliśmy również nieznane nam dotąd fakty na temat kultury tego kraju.. Powiedział nam także bardzo ważną informacje o tym, że gdy stara się tam w Anglii o pracę najważniejsze jest doświadczenie i zazwyczaj o to tylko się pyta na rozmowie kwalifikacyjnej. Co ciekawe potwierdził również stereotyp o Anglikach, że piją dużo herbaty, i faktycznie uwielbiają tą z mlekiem! Jesteśmy bardzo wdzięczni za naszą nietypową lekcję, którą z pewnością zapamiętamy na długo.

Autor: Natalia Snopek

 

Jaki kulinarny pomysł mamy na Dzień Kobiet i Dzień Mężczyzny? Kwaśny, słodki, pikantny czy zupełnie inny…Co najchętniej zjedzą Panie i Panowie w dniu swojego święta?
Z okazji zbliżających się marcowych uroczystości, nasi uczniowie chcą zaproponować kilka ciekawych propozycji. Gruszki pięknej Heleny, sushi, churrosy cynamonowe, sajgonki, pączki a może coś regionalnego – oto kulinarne propozycje na Dzień Kobiet i Dzień Mężczyzny. Zachęcamy do obejrzenia zdjęć i zapoznania się z przepisami. Mamy nadzieję, że te ropozycje z różnych stron świata pozwolą zaskoczyć naszych bliskich niezwykłym smakiem. Pod bacznym okiem pani Anny Tęczy uczniowie doskonalili umieętności przygotowywania tych międzynarodowych potraw, aby później podczas udziału w mobilności w Hiszpanii w ramach projektu "Nasza szkoła Twoją szansą na sukces" pochwalić się przed przyszłym pracodawcą tą umiejętnością. To bedzie również dla nich przedsmak potraw, które będą przygotowywać pod kierunkiem hiszpańskich restauratorów.
 

Gruszki pięknej Heleny

Składniki:
gruszki świeże np. Konferencja,
200 g czekolady mlecznej,
100 g masła,
migdały w płatkach do posypania,
1000 g lodów waniliowych,
Syrop:
10 łyżek cukru,
½ cytryny,
1 litr wody.

Wykonanie:
Gruszki chwilę blanszować w syropie cukrowym, umieścić w pucharkach. Czekoladę z masłem rozpuścić w gorącej łaźni wodnej i ostudzić. Migdały zrumienić na suchej patelni. Do gruszek dodać uformowane gałki lodów, polać sosem czekoladowym i posypać schłodzonymi migdałami.

Cynamonowe churrosy (hiszpańskie pączki)

Składniki :
350 g mąki pszennej,
250 ml wody,
100 g masła,
szczypta soli,
2 jajka,
1 l oleju lub smalcu,
cynamon,
cukier.

Wykonanie:
Wodę zagotować z masłem i solą, (do rozpuszczenia się masła). Zdjąć z ognia i dodać mąkę, szybko i energicznie mieszać do powstania gładkiej, sprężystej i odchodzącej  od brzegów garnka masy. Odstawić do przestudzenia (ok.30 min). Do przestudzonej masy dodać jajka i mieszać do połączenia się składników w jednolitą masę. Ciasto przełożyć do worka cukierniczego, rozgrzać tłuszcz w garnku. Workiem cukierniczym formować ok. 8-10 cm kawałki ciasta bezpośrednio do rozgrzanego tłuszczu. Końce odcinać nożem lub nożyczkami. Smażyć partiami po kilka sztuk, po ok. 2-3 minuty z każdej strony na złoty kolor, wyławiać łyżką cedzakową na talerz wyłożony ręcznikiem papierowym. Po lekkim przestudzeniu obtaczać churrosy w cukrze z cynamonem.

 

Sajgonki

Składniki:
30 płatków papieru ryżowego,
100 g makaronu chińskiego cienkiego,
2 cebule,
500 g fileta drobiowego,
1/2 mrożonki warzyw słupki z grzybami chińskimi,
250 g kapusty pekińskiej,
200 g pieczarek,
1-2 jaja, sos sojowy do smaku, olej do smażenia, pieprz, 1 jajko,
przyprawa kebab-gyros,
Sos: ketchup, ostre przyprawy.

Wykonanie:
Cebulę drobno pokroić, podsmażyć na 1 łyżce masła, dodać mięso pokrojone w cieniutkie paseczki, następnie marchewkę ( oczyszczoną i pokrojoną w paseczki). Do ostygniętych składników dodać kapustę pekińską pokrojoną w paseczki, kiełki oraz makaron ryżowy (wcześniej ugotowany i pokrojony w paski o długości 5 cm). Całość wymieszać, doprawić pieprzem i sosem sojowym (można tez dodać surowe jajko żeby całość się skleiła). Płatki papieru ryżowego zanurzyć na 2 s w letniej wodzie, położyć na desce aż zmięknie, nałożyć łyżkę stołową farszu i zwinąć w chusteczkę (jak krokieta). Smażyć na rozgrzanym oleju. Podawać z ostrym sosem (ketchup wymieszać z chili, pieprzem, innymi przyprawami).

Sushi - Maki

Składniki:
600 g ryżu do sushi,
660 ml wody,
8 łyżek octu ryżowego,
4 łyżki cukru,
1 łyżeczka soli,
8 płatów glonów Nori,
250 g łososia wędzonego,
100 g pasty wasabi,
1 ogórek szklarniowy,
1 papryka czerwona,
glony Kombu.

Wykonanie:
Ugotować ryż z wodą, kombu, octem i cukrem. Przygotować składniki, zwinąć na macie w nori, podawać z sosem sojowym.

 

Autorzy: Anna Tęcza, Bogusława Sobowska-Rekut
03.03.2021

 

 

 

„W hołdzie Żołnierzom Wyklętym - bohaterom antykomunistycznego podziemia, którzy w obronie niepodległego bytu Państwa Polskiego, walcząc o prawo do samostanowienia i urzeczywistnienie dążeń demokratycznych społeczeństwa polskiego, z bronią w ręku, jak i w inny sposób, przeciwstawili się sowieckiej agresji i narzuconemu siłą reżimowi komunistycznemu”.