18. Rocznica śmierci św. Jana Pawła II - 2 kwietnia 2005 r., to okazja oddania czci i szacunku temu Wielkiemu Polakowi. W montażusłowno - muzycznym ku czci Jana Pawła II pt. "Świadek Miłości" znajduje się tekst, który świetnie opisuje jaki był św. Jan Paweł II:
„Bliski, bezpośredni i przyjacielski w codziennym kontakcie i pracy.
Duszpasterz młodzieży, duszpasterz narodu polskiego w czasach próby i pasterz całego świata.
Obrońca prawdy historycznej, moralnej, obrońca Prawdy, którą jest sam Chrystus.
Symbol naszych najpiękniejszych ideałów moralnych i duchowych.
Człowiek autorytet, niepodważalny autorytet!
Dostojny w myślach, słowach, gestach i czynach.
W spadku pozostawił nam przeogromną spuściznę.
Idąc odważnie za prymasem tysiąclecia – Stefanem Wyszyńskim, wytyczył drogę Kościołowi w Polsce i drogę całemu światu.
Zmieniały się czasy, ludzie, pokolenia, ale On się nie zmieniał, trwał. On – Jan Paweł II – pielgrzym świata, Świadek Miłości, trwał.
Zawsze ten sam, pokorny sługa Maryi, której zawierzył wszystko, do końca.
Zawsze ten sam, konsekwentnie nieugięty, „żelazny” a jednocześnie współczujący, cierpliwy, otwarty, ufny.”
Św. Jan Paweł II jako papież wielokrotnie zwracał się do młodzieży. W tych rocznicowych dniach przypomnijmy sobie kilka cytatów naszego papieża skierowanych do młodych, które zachowują swoją aktualność:
„Musicie od siebie wymagać, nawet gdyby inni od was nie wymagali.” (Spotkanie z młodzieżą, Jasna Góra, 1983 r.)
„Wypłynąć na głębię znaczy odrzucić wszelkie negatywne propozycje i oddać wszystkie wasze twórcze zdolności i cały wasz entuzjazm w służbę Chrystusowi.”(Spotkanie z młodzieżą, Jasna Góra, 1983 r.)
„Czasem jesteśmy lampami bez światła, lampami, które nie świecą, których możliwości nie zostały zrealizowane. Przyszedłem, aby zapalić w waszych sercach ten płomień, który mogły zgasić przeżyte rozczarowania i niespełnione nadzieje. Każdemu z was chcę powiedzieć, że jest zdolny do dobra, do uczciwości, do pracowitości; każdy z was nosi w sobie te zdolności rzeczywiście i głęboko, choćby nawet istnienia ich nie podejrzewał. Być może, że ciężkie doświadczenia zdolności te w was jeszcze bardziej rozwinęły.”(List do młodych całego świata, 1985 r.)
„Każdy z was, młodzi przyjaciele, znajduje też w życiu jakieś swoje Westerplatte. Jakiś wymiar zadań, które musi podjąć i wypełnić. Jakąś słuszną sprawę, o którą nie można nie walczyć. Jakiś obowiązek, powinność, od której nie można się uchylić. Nie można zdezerterować.”(Spotkanie z młodzieżą, Gdańsk, 1987 r.)
„Wyrusz w drogę. Nie zadowalaj się dyskutowaniem; nie czekaj, aby zrobić coś dobrego, na okazje, które może nigdy się nie pojawią. Już nadszedł czas działania! (…) Wy, młodzi, jesteście powołani do głoszenia orędzia Ewangelii świadectwem życia. Kościół potrzebuje waszej energii, waszego entuzjazmu, waszych młodzieńczych ideałów, aby Ewangelia mogła przenikać w tkankę społeczeństwa.”(Przemówienie do młodzieży, Berno, 2004 r.)
"Nie czas teraz wstydzić się ewangelii, ale czas głosić ją na dachach". (Homilia, Światowe Dni Młodzieży Denver, 1993 r.)
"Szukajcie tej prawdy tam, gdzie ona rzeczywiście się znajduje! Jeśli trzeba, bądźcie zdecydowani iść pod prąd obiegowych poglądów i rozpropagowanych haseł! Nie lękajcie się miłości, która stawia człowiekowi wymagania".(List do młodych całego świata, 1985 r.)
„Często stoicie na skrzyżowaniu dróg i nie wiecie, którą z nich wybrać, gdzie iść. Istnieje wiele błędnych dróg, wiele łatwych rozwiązań a także wiele niejasności. W takich chwilach nie zapominajcie, że tylko Chrystus, tylko Jego Ewangelia, Jego przykład, Jego przykazania są drogą pewną, wiodącą do trwałego i pełnego szczęścia.”(Santiago de Compostela, 1989 r.)
„Młodość to czas, w którym człowiek odczuwa największą potrzebę akceptacji i wsparcia, kiedy najbardziej pragnie być wysłuchany i kochany.” (Buenos Aires, 1987 r.)
Autor: Witold Cesarz