Corocznie 20 marca obchodzony jest Dzień Języka Francuskiego, jak również Międzynarodowy Dzień Frankofonii, (Organisation International de la Francophonie (OIF)), który zrzesza 88 krajów, a Polska ma w tym status obserwatora. Język francuski, obok języka angielskiego jest  jedynym językiem używanym na pięciu kontynentach. Posługuje się nim blisko 300 milionów ludzi.

Z tej okazji postanowiliśmy połączyć  kulturę francuską i polską. A co najlepiej wszystko łączy? Kuchnia! To m.in. we Francji są słynne naleśniki Crȇpes Suzettes, a  one są  tam tak popularne, że powstały nawet specjalne restauracje zwane crêperies.  W samym centrum Paryża znajduje się ich  kilkadziesiąt, gdzie można spokojnie usiąść zachwycając się oczywiście paryskim klimatem i je smakować lub zabrać „na wynos”.

Covid trochę nam namieszał w planach i tym razem uczniowie mieli za zadanie jedynie przygotować dowolnego naleśnika, udekorować, nazwać go w ciekawy sposób oraz przesłać przepisy w wersji polskiej do pani Agnieszki Biestek – koordynatora konkursu, oraz w wersji francuskiej lub niemieckiej do nauczycieli uczących tych języków. W konkursie wzięli udział uczniowie ze szkoły branżowej kształcący się w zawodzie kucharz, oraz technikum żywienia i usług gastronomicznych.  Uczniowie wykazali się pomysłowością, a sam wybór „najlepszych” nie należał do najłatwiejszych. Ostatecznie zwyciężyli:

I miejsce zajęły Wiktoria Cholewa z I ż  oraz Sylwia Jemioło z II k

II miejsce Natalia Wit II z oraz Alicja Czachor z II k

III miejsce Paulina Kowal z IV z

Wyróżnienie: Agnieszka Dziewic  z I z  oraz Anna Kubiś z II z

W konkursie uczestniczyła również grupa uczniów biorących udział w projekcie „Europejskie praktyki zawodowe”, którego koordynatorem jest pani Anna Kwiecień - nauczyciel języka niemieckiego. W ramach tego projektu uczniowie odbywać będą trzytygodniowe praktyki zawodowe w Niemczech, Irlandii i we Włoszech. Żywieniowcy być może będą mieli okazję skosztować oraz wykonać niemieckie (pfannkuchen), irlandzkie (pancakes) oraz włoskie (crespelle) naleśniki, a  za rok uczestnicząc ponownie w Dniu naleśnika przygotują je do degustacji.

Opracowały: Urszula Kuna, Katarzyna Wachowska

 

 

 

Obecna sytuacja zmusza nas do podejmowania niekonwencjonalnych działań. Takim działaniem były rekolekcje wielkopostne dla uczniów klas 1-3, które zostały przeprowadzone w sposób zdalny przez ks. Pawła Pratko. Tematem przewodnim rekolekcji były słowa „Otwórz się” z Ewangelii św. Marka (Mk 7,31-37).  By pokazać potrzebę nawet zdalnych działań przytoczę kilka fragmentów świadectw naszych uczniów, spisanych po rekolekcjach:

 „Bardzo podobały mi się rekolekcje pomimo formy zdalnej. Temat rekolekcji było "Otwórz się!". Oznacza to abyśmy się otworzyli na Boga, na Słowo Boże, które Bóg do nas kieruje, na drugiego człowieka i otaczający nas świat. Abyśmy nie zamykali się w sobie tylko pozwolili sobie pomóc, jeżeli sami już nie dajemy rady. Duże wrażenie wywarło na mnie także wysłuchane świadectwo. Pokazało mi ono, że nie trzeba robić wielkich rzeczy aby Bóg nam wybaczył. Bóg nas kocha i przyjmie nas do siebie jeżeli tylko Mu na to pozwolimy. (…) Szczególnie podobała mi się również forma drogi krzyżowej. Każda stacja i omówione symbole wniosły trochę światła do mojego serca i przemówiły do mnie. Droga krzyżowa była dla Jezusa bardzo ciężka ale fakt, że czynił to dla ludzi podtrzymywał Go i dawał Mu siły do podnoszenia się z upadków.” (Kinga)

 „Droga Krzyżowa wywarła na mnie ogromne wrażenie. Za każdą stacją kryła się tradycyjna Droga Krzyżowa połączona z problemami dzisiejszego świata. Dzięki rekolekcjom zrozumiałam, że ważne jest otworzenie się na drugiego człowieka, bo ucząc się zdalnie tracimy kontakt z rzeczywistością, z ludźmi oraz zamykamy się w ,,słoiku”, ponieważ tak jest nam łatwiej. Jednak powinniśmy otworzyć się na innych a szczególnie na Boga. W związku z sytuacją jaka dzieje się na świecie wiele osób odeszło od Kościoła, zagubiło sens życia i przeszło na złą drogę, tkwią w zamkniętym słoiku. Ważne jest, aby wiedzieć kiedy ten słoik otworzyć dla Boga.” (Agata).

(…) „To co na pewno każdy z nas wziął sobie do serca to słowa: Otwórz się! Musimy otworzyć się na Boga, na Słowo Boże, na drugiego człowieka, na miłość, nie możemy się ukrywać pod maskami i zamykać w sobie. Gdy się otworzymy całe zło, smutek, stres, które w nas jest zniknie, Bóg nam w tym pomoże, gdyż nie chce On zła w naszym życiu, pragnie dla nas jak najlepiej. (…) Nadszedł czas aby to zmienić, bo możemy to zmienić i potrafimy to zrobić, wystarczy tylko zaufać i się otworzyć." (Natalia)

Przygotował: Witold Cesarz

Coś dla miłośników twórczości Remigiusza Mroza. "Halny" to kontynuacja serii o Komisarzu Forście. Polecam.

Minęły już trzy lata, odkąd w Tatrach znów zapanował spokój. Do czasu... Kiedy przy kaplicy na Wiktorówkach odnalezione zostają bestialsko zmasakrowane zwłoki, wydaje się, że koszmar rozpętał na nowo. Sprawę może rowiązać tylko jeden człowiek. Tylko gdzie ON jest? 
Odkąd Iwo Eliasz został pojmany, Podhale odetchnęło z ulgą. Jednak ten względny spokój przerwany zostaje przez następne morderstwo. Ofiarą jest kobieta. Tym, co wiąże tę zbrodnię z poprzednimi, jest moneta umieszczona w ustach zamordowanej - okazuje się być identyczna jak te, których używała Bestia z Giewontu.Do Zakopanego ściągnięta zostaje Dominika Wadryś-Hansen, która ma poprowadzić śledztwo. Jedyną osobą, która dysponuje informacjami na temat tej zbrodni, jest Eliasz, który deklaruje pomoc; z tym że od razu zastrzega, iż rozmawiać będzie tylko z Forstem. Niestety, komisarz zniknął i nikt nie wie, gdzie obecnie się znajduje. Czy się odnajdzie? Co zrobi Wadryś-Hansen? Autor słynie z kreowania sytuacji mrożących krew w żyłach, nieoczekiwanych zwrotów wydarzeń i zaskakujących zakończeń.

Autor: Bogusława Sobowska-Rekut

Źródło: TaniaKsiazka.pl czeka na Twój powrót >> :)

Za oknem jeszcze zimowo, bo widzę śnieg w moim lesie miejscami sięgający kolan. W świecie, w kraju ciągle to samo…Pandemia, zachorowania, rekordy, kolejne fale i…nauka zdalna. No właśnie zdalne nauczanie stało się popularne. Pewnie niektórzy z was zastanawiają się czy w ogóle potrzebne są jeszcze tradycyjne  szkoły? Wielu rozpisywało się na ten temat, i psychologów, i pedagogów, i  lekarzy, a  nawet polityków. Wiadomo, że TAK!

Póki co jednak siedzimy przed komputerem i pracujemy, zarówno nauczyciele, jak i uczniowie. Z racji niedawnych obchodów Międzynarodowego Dnia Języka Ojczystego, kilka zdań o tym jak ważne jest… CZYTANIE. Język polski to przedmiot maturalny (te słowa słyszą zapewne uczniowie szkół średnich, najczęściej w klasie ostatniej), to nasz język ojczysty, to słowa, to literatura, to świat, do którego możemy się przenieść w tych trudnych czasach. Świat może być piękny i wyidealizowany, może być wojenny i przygnębiający, refleksyjny. Za dobrych kilka lat będzie na pewno też świat koronawirusowy. Nasze dzieci poznają zapewne bohaterów, którzy uczyli się z domu, siedzieli przed komputerem, mało wychodzili i będą to niewątpliwie wielcy bohaterowie. A tych jest całe mnóstwo w literaturze, dlatego naprawdę warto czytać. Zwłaszcza teraz opłaca się poznawać inne światy, może lepsze i bezpieczniejsze… Zawierać przyjaźnie z innymi ludźmi, nawet tymi stworzonymi na chwilę. Czytanie rozwija, uczy skupienia, poprawia naszą zdolność koncentracji, redukuje stres, poszerza słownictwo. To jeszcze nie koniec, bo  czytając poprawiamy pisanie, szybciej zasypiamy (czasami też to potrzebne), poszerzamy nasza wiedzę, rozwijamy wrażliwość i cały czas utrzymujemy swój mózg w dobrej formie! Ciekawostką jest, że mole książkowe mają 2,5 razy mniejszą szansę na rozwój Alzheimera!

Świetnym podsumowaniem tego zagadnienia będzie ,,Wiersz o czytaniu” Renaty Czajęckiej:

Czytaj, by być pewnym siebie
Czytaj, by być w siódmym niebie
Czytaj, żeby więcej wiedzieć
Czytaj, żeby jaśniej myśleć
Czytaj, żeby poznać świat
Czytaj, nieważne ile masz lat!

Autor: Katarzyna Wachowska

My architekci krajobrazu wiemy, że wiedza i umiejętności, które zdobędziemy w szkole średniej będą naszą inwestycją w przyszłość. Dlatego cenimy sobie te wartości i chętnie pozyskujemy je od każdego, kto może nas czegoś nauczyć. Od nauczycieli - to oczywiste. Ale słuchamy też innych, zwłaszcza starszych, którzy mają i wiedzę popartą doświadczeniem.  Dzięki udziałowi w projekcie „Tradycyjny sad” mamy możliwość nauczyć się oraz dowiedzieć więcej o pracy sadownika. I tak właśnie w ostatni piątek bardzo cenne wiadomości przekazał nam nasz gość Pan Piotr Puzio - ogrodnik oraz właściciel gospodarstwa ogrodniczego „Florena”. Dzięki niemu pozyskaliśmy wiedzę na temat sposobów planowania sadu, zabiegów przygotowujących podłoże oraz teren pod sad. Przekazał nam również informacje o odmianach oraz o zabiegach pielęgnacyjnych koniecznych w sadzie.

Pan Puzio przekazał ciekawe informacje o naszym terenie. Nie wiedzieliśmy, że sady wiśniowo-czereśniowe mają na naszym terenie długą tradycję. Otóż wzdłuż drogi między Kolbuszową a Dzikowcem, za czasów naszych pradziadków, sadzone były wiśnie wraz z czereśniami.

Dzięki takim spotkaniom jak i zajęciom z panią opiekun - Agnieszką Puzio-Jędruszewską mamy jeszcze więcej chęci do pracy w naszym „Czereśniowym sadzie”.

Autorzy: Zespół Projektowy CZERESNOWE LOVE

Serdecznie zapraszamy naszych uczniów klas 1-3 w zawodzie kucharz oraz technik żywienia i usług gastronomicznych do udziału w konkursie kulinarnym Diamentowa Patelnia pod hasłem „Nowalijki na polskim stole”.

Konkurs odbędzie się 25 marca 2021 roku w Zespole Szkół Agrotechniczno-Ekonomicznych w Weryni.

Celem konkursu jest:

• propagowanie zasad racjonalnego odżywiania i kultury jedzenia,
• inspirowanie zainteresowań kulinarnych oraz rozwijanie pomysłowości uczniów,
• tworzenie własnych receptur i modyfikowanie już istniejących,
• kultywowanie tradycji kulinarnych naszego regionu,
• rozwijanie i prezentację umiejętności kluczowych przydatnych  w pracy zawodowej,
• wymiana przepisów i doświadczeń uczniów.

GORĄCO ZAPRASZAMY

Organizatorzy: Anna Tęcza, Anna Fitał

Prosimy o potwierdzenie udziału do 21.03.2021r.

Regulamin konkursu Diamentowa  patelnia pod haslem Nowalijki na polskim stole.pdf

 

Akredytacja, to jedno z najważniejszych wyróżnień (możemy tak o tym przeczytać na stronie Narodowej Agencji Programu Erasmus+ i Europejskiego Korpusu Solidarności), jest to rodzaj „biletu wstępu do programu Erasmus+”, który otrzymała nasza szkoła. Dzięki temu tytułowi dołączyliśmy do prestiżowego grona szkół, które realizują zagraniczne staże zawodowe na wysokim poziomie. Jesteśmy dumni, że otrzymaliśmy to wyróżnienie, co tylko nas formalnie utwierdziło, że jako szkoła spełniamy określone wymogi i zapewniamy naszym uczniom wysokiej jakości poziom kształcenia zawodowego. Stale rozwijamy się, aby być nowoczesną szkołą XXI wieku.
Wzbogacając ofertę w dziedzinie kształcenia i szkolenia zawodowego opracowaliśmy wysokiej jakości plan realizacji tych działań. Jakie korzyści niesie ze sobą Akredytacja Erasmusa?
Po pierwsze nasza szkoła może liczyć na coroczne wsparcie finansowe.
Po drugie stabilny dostęp do finansowania umożliwi ciągłe podnoszenie jakości nauczania w naszej szkole. Kolejna korzyść to: skuteczne nawiązywanie współpracy z instytucjami, szkołami, zakładami pracy na terenie Unii Europejskiej.

Dzięki akredytacji mamy dostęp do uzyskania dofinansowania w ramach mobilności uczniów i kadry w sektorze Kształcenie i Szkolenie Zawodowe. Mamy gwarancję, że sama procedura wnioskowania o projekt będzie przebiegać w uproszczonej formie i każdy złożony projekt będzie zatwierdzony do realizacji przez Narodową Agencję w Warszawie..

Obecnie jesteśmy w trakcie realizacji trzech projektów zagranicznych:

• Nasza szkoła Twoją szansą na sukces (39 uczniów, 3tygodniowe staże, Hiszpania),
• Europejskie praktyki zawodowe (49 uczniów, 3tygodniowe staże, Irlandia, Niemcy, Włochy),
• Food Redefined (Nowa definicja żywienia) (24 uczniów, Francja Portugalia, Chorwacja)

Łącznie na realizację tych projektów szkoła ma do dyspozycji 334 957 Euro tj. około 1 506 161 zł.

Autorzy: Urszula Kuna, Bogusława Sobowska-Rekut

W ubiegły czwartek tj. 11.03.2021 r. za pośrednictwem komunikatora internetowego zaprezentowaliśmy naszym szkolnym koleżankom i kolegom postępy pracy nad projektem mini sadu. Opowiedzieliśmy o sobie, a następnie precyzyjnie zapoznaliśmy z celem i zasadami działania. Poniżej pokazujemy główne założenie tego niezwykle smacznego i pożytecznego przedsięwzięcia.

CZEREŚNIOWE LOVE - prezentacja

Autorzy: Zespół Projektowy CZEREŚNIOWE LOVE wraz z opiekunem

Na dzisiejszy weekend polecam powieść pt. "Ben Hur", która obok "Szaty" należy do największych powieści  religijnych naszych czasów.
ej głównym bohaterem jest młody żydowski arystokrata, niesprawiedliwie skazany, wskutek igraszki losu i zdrady rzymskiego przyjaciela, na dożywotnie galery... Porywająca akcja, pełna scen lirycznych i dramatycznych, stanowi zaledwie jeden z wielu elementów składających się na bogactwo i piękno tego arcydzieła.Zdumiewa więc fakt, że Ben Hur jest powieścią w Polsce właściwie nieznaną. Dotychczasowe przekłady, bardzo stare i, mimo licznych prób ich uwspółcześnienia, językowo mało czytelne, są jedynie mniej lub bardziej udanymi adaptacjami oryginalnego tekstu, w dużym stopniu go zubożającymi. Teraz, dzięki nowemu tłumaczeniu obejmującemu wszystkie rozdziały i księgi, legendy egipskie i wiersze, polscy czytelnicy będą mogli po raz pierwszy poznać arcydzieło Wallace'a w pełnym kształcie.

Po książkę zapraszam do biblioteki szkolnej.

Autor: Bogusława Sobowska-Rekut

źródło: Ben Hur - Oceny, opinie, ceny - Lewis Wallace - Lubimyczytać.pl (lubimyczytac.pl)

W każdy piątek Wielkiego Postu, bądź w inne dni tygodnia w naszych kościołach odbywa się nabożeństwo drogi krzyżowej, które ma niezwykłą moc, swój klimat i przesłanie. Skąd wzięło się to nabożeństwo, kto jest jego autorem, gdzie miało swój początek, ile jest w nim stacji?

Tradycja odprawiania Drogi Krzyżowej powstała w Jerozolimie. Na jej powstanie niewątpliwie wpłynął fakt odnalezienia krzyża świętego. Pielgrzymki wiernych do Jerozolimy jako miejsca związanego z życiem i śmiercią Chrystusa oraz pragnienie odtworzenia Męki Chrystusa dla tych, którzy nie mogli pielgrzymować do Jerozolimy dały temu początek. W średniowieczu rozpowszechnili ją bracia franciszkanie, którzy oprowadzając pątników, zatrzymywali się przy stacjach przedstawiających historię śmierci Jezusa.

Jako pierwszy 14 stacji wprowadził w 1741 roku św. Leonard z Porto Maurizio, który też za zgodą papieża Benedykta XIV założył Drogę Krzyżową w rzymskim Koloseum. Papież ten w tym samym roku wydał specjalne Breve, na mocy którego stacje Drogi Krzyżowej zaczęto erygować w kościołach parafialnych św. Leonard osobiście erygował 571 Dróg Krzyżowych w kościołach na terenie Itali. Nabożeństwo to szczególnie rozwinęło się w Holandii i Włoszech, praktykowało go wielu świętych. Św. Jan Paweł II odprawiał Drogę Krzyżową w każdy piątek przez cały rok i codziennie w Wielkim Poście.

W kościołach katolickich Droga Krzyżowa oznaczona jest 14 krzyżami, rozmieszczonymi najczęściej na ścianach bocznych świątyni, dodatkowo może być przedstawiona w obrazach lub rzeźbach. Stacje Drogi Krzyżowej to nie tylko odtworzenie wydarzeń z ostatnich dni Chrystusa. Mają one swą bogatą symbolikę. Dla katolików są również podstawą rozważań medytacyjnych.

Stacje Drogi Krzyżowej umieszczane są także na plenerowych kalwariach, na które składają się zespoły kościołów lub kaplic, symbolizujących stacje Męki Pańskiej (często jest ich więcej, niż 14). Zakładane są zazwyczaj na wzgórzach, tak by przypominały swym położeniem wzgórza Jerozolimy.

Nową formą odprawiania Drogi Krzyżowej w Polsce, powstałą w XXI w., jest Ekstremalna Droga Krzyżowa, która  z roku na rok zyskuje coraz większą popularność.

Może taka forma modlitwy jest najlepsza dla Ciebie, nie dowiesz się dopóki nie spróbujesz. Pamiętaj, że każda modlitwa idzie do Boga i do Niego nas zbliża. Otwórz się.

Autor: ks. Paweł Pratko

Zaczynamy od nowa. Po raz drugi nasza szkoła bierze udział w ogólnopolskim projekcie  edukacyjnym organizowanym przez Fundację Banku Ochrony Środowiska z myślą o zachowaniu różnorodności biologicznej Polski i zdrowiu społeczeństwa.

Naszym zadaniem jako uczestników projektu jest założenie na terenie szkoły mini sadu - w tym roku czereśniowego. Będziemy na bieżąco informować  Was o efektach pracy, a zarazem o satysfakcji  jaką czujemy biorąc udział w tym przedsięwzięciu. Pewnie nie będzie łatwo ale nie poddamy się i tak jak w ubiegłej edycji zasadzimy nasz mini sad.

Autorzy: Zespół Projektowy CZEREŚNIOWE LOVE

Technik architektury krajobrazu to zawód dla osób o wielu umiejętnościach. Podążając za panującymi obecnie trendami klasy II i III postanowiły wykonać betonowe donice, doskonale wpisujące się w nowoczesne wnętrza. Jak wyszły? Zobaczcie sami!

Autor: Marta Banaś

Gdy kończysz szkołę podstawową, to masz trzy opcje do wyboru. W Polsce dzisiejsza młodzież najczęściej wybiera technikum lub szkołę branżową. Skończyły się lata kiedy to licea ogólnokształcące były oblegane przez chętnych. Technika i szkoły branżowe to szkoły dające zawód, ale nie zawodzące młodych ludzi. Do niedawna szkoły zawodowe postrzegane były jako te, do których trafia tzw. trudna młodzież lub uczniowie, którzy uczyć się nie lubią i nie chcą. Jednym słowem ci, którzy nie radzą sobie z nauką. Takie postrzeganie tego typu szkół było powszechne. Po reformie oświaty szkoła branżowa jest 3 letnia i po jej ukończeniu absolwenci mogą pójść do branżowej szkoły drugiego stopnia. Technika stały się 5 letnie. To między innymi dlatego, do niedawna kształcenie zawodowe wybierał bardzo mały odsetek absolwentów, że nauka w technikum trwała 4 lata, a w szkole zawodowej 3. Różnica była niewielka, większość uczniów chcących zdobyć konkretny zawód uważało, że lepiej poświęcić dodatkowy rok i zyskać stopień technika. Rzadko słyszy się już słowo ,,zawodówka”, a częściej mówi się o szkole branżowej I stopnia, czyli tej do której trafiają absolwenci szkół podstawowych, którzy mają sprecyzowane plany zawodowe, bądź nie są gotowi na podejmowanie wysiłku nauki przedmiotów ogólnokształcących. Nie oznacza to jednak, że w trakcie nauki nie mogą się im zmienić poglądy na uczenie się wszystkiego. Po ukończeniu branżowej szkoły I stopnia i zdaniu egzaminu z jednej kwalifikacji absolwent uzyska dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe, a także otrzyma wykształcenie zasadnicze branżowe. Jest gotowy do wejścia na rynek pracy. Może także kontynuować naukę w dwuletniej szkole branżowej II stopnia. Wtedy jego łączny czas nauki to 5 lat, czyli tyle co w technikum! Dopiero szkoła branżowa II stopnia pozwoli uzyskać tytuł technika. Wprowadzenie 2-letniej branżowej szkoły II stopnia zapewniło drożność kształcenia zawodowego w systemie szkolnym. Szkoła drugiego stopnia, czyli po 5 latach nauki, pozwoli podjąć studia, tak jak absolwent technikum i liceum. Utworzenie branżowej szkoły II stopnia dla absolwentów szkoły I stopnia umożliwia, bez przerywania nauki, przygotowanie się do egzaminu maturalnego. Osoby dorosłe będą mogły kontynuować naukę w szkołach dla dorosłych, na kwalifikacyjnych kursach zawodowych lub potwierdzić poziom wykształcenia i kwalifikacji zawodowych w drodze egzaminów eksternistycznych. W szkołach branżowych można przygotować się bardzo dobrze do pracy w wybranym zawodzie, w krótkim czasie, bowiem są one w większości wyposażone w nowoczesny, profesjonalny sprzęt do praktycznej nauki zawodu. Szkoły te funkcjonują razem z technikami. Uczniów obu typów szkół uczą ci sami nauczyciele, panuje to samo podejście do nauczania zawodowego. Jest ta sama baza edukacyjna i takie same warsztaty. Różnica z nauką w technikum ogranicza się do zdobycia jednej a nie dwóch jak w technikach kwalifikacji w zawodzie. Nieprawdą jest, że szkoły uczące zawodu wybiera młodzież mniej uzdolniona. Żeby zostać absolwentem technikum z maturą trzeba wykazać się o wiele większą determinacją i zdecydowanie większą uniwersalnością. Aby zdać identyczna maturę w technikum i liceum i wystarczy 30% możliwych do zdobycia punktów na wszystkich obowiązkowych przedmiotach na poziomie podstawowym. Absolwent technikum dodatkowo zdaje dwa egzaminy pisemne i dwa egzaminy praktyczne z zakresu wiedzy i umiejętności zawodowych; aby zdać egzamin pisemny potrzeba 50% możliwych punktów a egzamin praktyczny potrzeba aż 75% punktów. Egzamin potwierdzający kwalifikacje w zawodzie dla uczniów szkoły branżowej przebiega analogicznie jak egzamin z tej samej kwalifikacji w zawodzie nauczanym w technikum. Wynika z tego że, absolwent szkoły zawodowej może i umie zdecydowanie więcej! https://doradztwo.ore.edu.pl/sciezka-ksztalcenia/ Z kolei liceum jest 4 letnie, co pozwala na lepsze przygotowanie się do studiów wyższych, a jednocześnie jest czas na podjęcie decyzji co do dalszej swojej przyszłości. W tym systemie kształciło się najwięcej humanistów, którzy po ukończeniu studiów zwyczajnie nie mogli znaleźć swojej pracy. Jeżeli decydujesz się na liceum ogólnokształcące, a jednak nie będziesz kontynuował swojej edukacji na wyższej uczelni, będziesz miał wykształcenie średnie, lecz bez zawodu. W konsekwencji i tak czeka cię przyuczenie do zawodu albo kursy zawodowe. Inaczej, bez kwalifikacji, nie masz większych szans na odniesienie większego sukcesu na rynku zatrudnienia.

Autor: Stanisław Olszówka

Każdy z nas pamięta środę 11 marca 2020 roku, kiedy to przyszliśmy normalnie do szkoły. Była wtedy już połowa tygodnia i wszyscy z nas myśleli o zbliżającym się weekendzie, ale nikt nie spodziewał się takiego obrotu spraw. Podczas specjalnej konferencji, która odbyła się tego pamiętnego dnia, premier Polski, Mateusz Morawiecki poinformował, że szkoły, przedszkola i uczelnie na terenie całej Polski będą zamknięte. Z jednej strony każdy cieszył się na myśl o czasie wolnym od szkoły, a z drugiej był strach co będzie dalej. Dla każdego z nas była to niecodzienna sytuacja. Zarówno dla uczniów, nauczycieli jak i rodziców. A teraz? Teraz mija już prawie rok od tych wydarzeń. Zdążyliśmy się wiele nauczyć, wyciągnąć wiele wniosków, ale nadal wiele jest nam nieznane. 

Pandemia nie przeszkadza nam w realizowaniu podstawy programowej. Mimo tego, że nie siedzimy w szkolnej ławce to cały czas przerabiamy nowy materiał. Szczególnie ciekawe są dla nas lekcje języka polskiego. Mamy świadomość, że przeniesienie lekcji języka ojczystego ze stacjonarnej pracowni do przestrzeni wirtualnej na pewno nie jest ,, bułką z masłem’’. Nasi nauczyciele podołali zadaniu wykazując się niezwykłą kreatywnością i zaradnością pomimo tak trudnego czasu
w jakim przyszło nam żyć. 

Omawiamy nieznane nam wcześniej lektury, obrazy i inne arcydzieła wybitnych twórców. Chociaż nastał tak ciężki okres w naszym życiu, nie poddajemy się i działamy ze zdwojoną siłą. Uczymy się pilnie i sumiennie, aby nie zostać w tyle. Przeziębienie nie jest nam już groźne, ponieważ i tak nie musimy wychodzić z domu. Możemy uczyć się w formie internetowej pijąc ciepłą herbatkę pod kocykiem. 

Na lekcjach języka polskiego odbywających się w formie online mamy możliwość rozwijania nowych pasji i poszerzania tych, które już posiadamy. Wykazujemy się niezwykłą inteligencją i pomysłowością. Umiemy sobie poradzić z problemami technicznymi i nie tylko. Brak prądu czy chwilowa awaria Internetu nam nie przeszkadza, ponieważ nasza pani profesor jest bardzo wyrozumiała. Wszyscy wierzymy, że ta forma jest dla nas jak najbardziej owocna więc chętnie
i z zaangażowaniem udzielamy się na lekcjach. Staramy się, aby to wyzwanie nas nie przerosło tylko wiele nauczyło i doświadczyło w nowe wrażenia. Mamy możliwość korzystania z wielu pomocy dydaktycznych, a także nasi nauczyciele służą nam pomocną radą. Zawsze chętnie pomagają i naprowadzają na dobry tok myślenia. 

W realizowaniu materiału pomaga nam również szkolna biblioteka, która jest czynna cały czas oraz biblioteka online. Każdy uczeń ma możliwość wypożyczenia książki jakiej tylko chce czy to lektury lub innej bez wychodzenia z domu. Jest to niezwykle wygodne i pomocne. Biblioteka posiada ogromną bazę książek, każdy ma możliwość znalezienia czegoś dla siebie, od romantycznych powieści wzruszających do łez aż po przerażające horrory. 

Pomimo pandemii nadal organizowane są liczne konkursy, w których uczniowie mogą sprawdzić swoją wiedzę i umiejętności oraz zmierzyć się z innymi. Obecnie trwa konkurs ,,Podróż w przyszłość”, do którego wzięcia udziału serdecznie zapraszamy wszystkich uczniów.

Na lekcjach języka polskiego testy i sprawdziany organizowane są w formie online. Jest to bardzo wygodna forma zarówno dla nauczycieli jak i dla nas. Możemy korzystać z e-podręczników oraz biblioteki internetowej. Gdy omawiamy lektury także oglądamy filmy związane z ich tematyką. Bardzo to nam pomaga w nauce, a swoją wiedzę przedstawiamy w prezentacjach multimedialnych. 

Nasza szkoła fantastycznie prowadzi szkolną stronę internetową, z której można dowiedzieć się wiele nowych i interesujących rzeczy. Publikuje na bieżąco nowe artykuły oraz zagłębia nas w tematykę nowo organizowanych konkursów. Szkoła posiada także nowoczesną platformę Librus, która znacznie pomaga nam
w skontaktowaniu się z nauczycielami w razie pytań, a Ci chętnie służą pomocą. 

Staramy się, aby lekcje prowadzone w obecny sposób były fajne i oryginalne. Testujemy nowe i wcześniej nam nieznane formy nauczania. Udzielamy się pokazując na wizji i prowadząc ciekawe, a czasami nawet burzliwe wymiany zdań przez mikrofony. Ale na pochwałę zasługują nasi nauczyciele, którzy świetnie odnaleźli się w domowym nauczaniu, wykorzystując nowoczesne programy i aplikacje. 

Fizycznie jesteśmy od siebie oddaleni, ale pozostajemy ze sobą w kontakcie, troszcząc się o siebie, wierząc, że obecne okoliczności stanowią szansę dla każdego z nas na zdobycie nowych umiejętności. Stosując się do podanych zaleceń, z nadzieją patrzymy w przyszłość czekając na spotkanie w szkolnych murach. 

Wszyscy tęsknimy za normalnym szkolnym życiem, ale uważamy, że takie nauczanie przejdzie do historii, a na stare lata będziemy je miło wspominać. 

Wykonały: Kinga Margańska, Natalia Snopek, Andżelika Pełka, Ewa Rzeszut
Sprawdziła i poprawiła Katarzyna Wachowska

Na lekcjach u Pani Katarzyny Wachowskiej uczniowie nie mogą narzekać na brak adrenaliny lub nudę, tak też było w ubiegły piątek. Ekonomiści, architekci i żywieniowcy z klasy trzeciej technikum na lekcji języka angielskiego mieli okazję rozmowy z osobą anglojęzyczną.  Nasza pani zaskoczyła nas właśnie taką niespodzianką, z której mogliśmy się wiele nauczyć.

W trakcie zajęć mieliśmy możliwość dowiedzieć się dużo o Wielkiej Brytanii i zapytać
o wiele rzeczy. Bardzo chętnie zadawaliśmy pytania, gdyż ciekawiło nas to jak wygląda taka zwyczajna Anglia, życie w niej czy też sami ludzie. Nasz gość opowiedział nam również
o swojej pracy i o zasadach, jakie tam panują. Śmiechu nie brakowało, bo nasz gość okazał się człowiekiem z ogromnym poczuciem angielskiego humoru.

Poznaliśmy również nieznane nam dotąd fakty na temat kultury tego kraju.. Powiedział nam także bardzo ważną informacje o tym, że gdy stara się tam w Anglii o pracę najważniejsze jest doświadczenie i zazwyczaj o to tylko się pyta na rozmowie kwalifikacyjnej. Co ciekawe potwierdził również stereotyp o Anglikach, że piją dużo herbaty, i faktycznie uwielbiają tą z mlekiem! Jesteśmy bardzo wdzięczni za naszą nietypową lekcję, którą z pewnością zapamiętamy na długo.

Autor: Natalia Snopek